UKRAYNA, ROSSIYA VA NEGA SAVOL BERISH MUHIM

Kapitalistik davlatlar o’rtasidagi har qanday to’qnashuvda bo’lgani kabi, mafkuraviy munozara va targ’ibot qonun va milliy suverenitet atrofida aylanadi. Rossiya o’zining xavfsiz makoniga da’vo qilish huquqiga egami, Ukraina o’z ittifoqlarini belgilovchi suveren davlatmi, Qo’shma Shtatlar NATO chegaralarini kengaytirishi adolatli va qonuniymi, Yevropa Ittifoqi strategik avtonomiyani saqlab qolsa, Yevropa burjuaziyasining o’zi ham tushunadimi? bu nimani anglatadi.

Ammo javob qanchalik muhim bo’lsa, bu savol qo’yilgan soha ham juda muhim. Va oldingi barcha savollar burjuaziya sohasida qo’yiladi, bu esa bizni oxir-oqibatda bir kapitalistik davlatni boshqasiga qarshi qo’llab-quvvatlashga, proletar harakatini tarixan belgilab bergan internatsionalizm va sinfiy avtonomiyaning asosiy tamoyillariga qarshi turishga olib keladi.

Chunki Rossiya va NATO o’rtasidagi hozirgi ziddiyatda bizning ekspluatatsiya va hudud ustidan nazoratni taqsimlash masalasi muhokama qilinmoqda. Kapitalizmning rivojlanishi, bir tomondan, mehnatni ekspluatatsiya qilish zarurati va uni yangi texnologiyalar bilan almashtirish zarurati o’rtasidagi qarama-qarshilikni nazarda tutadi, bu esa uni abadiy iqtisodiy inqirozga olib keladi, davlat ichida boylik ishlab chiqarishning tovar doirasidagi o’ziga xos mexanizmini tugatadi. Boshqa tomondan, xuddi shu rivojlanish kapitalistik davlatning qolganlari, hatto mustahkam va kuchli bloklar ustidan o’z gegemonligini saqlab qolish qobiliyatini tobora shubha ostiga qo’yadi va shu bilan birga turli mamlakatlarni mintaqaviy kuchlarga aylanish uchun o’zaro kurashga undaydi. Biz duch kelayotgan natija, ba’zida aytilishicha, dunyo jandarmiyasida AQShni Xitoy bilan almashtirish tendentsiyasi emas, balki turli kuchlarning mintaqa ustidan nazoratini kafolatlaydigan geosiyosiy bo’linishidir.

Rossiya bu harakatning bir qismidir, chunki u Ukraina bilan hozirgi mojaroda AQSh va NATOga qarshi. Qo’shma Shtatlar uchun o’zining jahon gegemonligini saqlab qolish tobora qiyinlashib bormoqda, buni Afg’onistondan qo’shinlarning olib chiqib ketilishi ham tasdiqlaydi. Darhaqiqat, ijtimoiy qutblanish tufayli uning hududi ustidan nazoratni ushlab turishi tobora qiyinlashib bormoqda, hatto urush nog’oralari ham, hech bo’lmaganda, hozircha ushlab turolmaydi. O’z navbatida, Rossiya o’ziga «strategik chuqurlik» – «yumshoq» davlatlar kamarini kafolatlash uchun, gegemon hokimiyatga bo’lgan da’volarini harbiy jihatdan yumshatish uchun – hatto bu qimmatga tushsa ham, uning atrofidagi davlatlar ustidan imperialistik nazoratni amalga oshiradi. Qozog’istondagi qo’zg’olonlarni bostirish uchun uning harbiy aralashuvida namoyon bo’lgan proletariatning qonli repressiyasi buni yaqqol ko`rsatadi. Yo‘qotilgan shon-shuhratni izlab, iqtisodiy va harbiy siyosatlarini birlashtira olmaydigan eski kuchlar to‘plami bo‘lgan Yevropa Ittifoqi halokatga uchradi: Germaniya Rossiya gaz quvuriga energetika qaramligi va AQSh Yevropa ittifoqi o‘rtasida bo‘lib qolgan, diplomatiya, uning tragikomik yakuni Donbassga rus tanklarining kelishi bilan Putin va Bayden o’rtasidagi muzokaralarning buzilishi edi.

Urush kapitalizm va har bir milliy davlat tabiatining bir qismidir. Shu ma’noda, har bir davlat imperialistikdir: AQSh, Rossiya yoki Ukraina bo’ladimi, har bir davlat imperialistik urushda to’pponcha bo’lish uchun proletariatni o’z burjuaziyasi bilan birlashtirishga harakat qiladi. Hozirgi keskinlikning kuchayishi va Rossiya qo’shinlarining Ukraina sharqiga kiritilishi natijasi yana bir tomondan ukrainalik va g’arbparast millatchilikning, ikkinchi tomondan rossiyaparastlikning kuchayishiga aylandi, bu esa faqat demokratiya, suverenitet va xalqaro huquq shiorlari ostidagi bu ziddiyatning sinfiy tabiatini yashirishga xizmat qiladi.

Bu bizning hududimiz emas. Bizning sohamiz sinf manfaatlarini tashqarida va har qanday milliy va imperialistik manfaatlardan himoya qilishdir. Ukrainadagi hozirgi mojaroni tushunishning yagona yo’li – inqilobiy mag’lubiyatning asosiy tamoyillari: barcha chegaralar bo’ylab sinflar birligi, burjuaziyaning o’ziga qarshi sinfiy urushi, jahon proletar inqilobi.